بررسی مکانیسم جایگیری مجموعه پلوتونیک الوند

????????مجموعه پلوتونیک الوند در جنوب و جنوب غرب شهر همدان (ورقه های100000/1 تویسرکان و همدان) و در بین طول-های جغرافیایی?45 ?48-´15 ?48 شرقی و عرض های جغرافیایی?50 ?34- ?15 ?34شمالی و با وسعتی در حدود 400 کیلومتر مربع قرار دارد. ساختارهای مطالعه شده در این مجموعه در سه دسته طبقه بندی شده اند و شامل: ساختارهای ماگمایی در توده که برای تعیین فولیاسیون ماگمایی (s0) در منطقه مورد استفاده قرار گرفتند، ساختارهای ساب ماگمایی و ساختارهای حالت جامد که هم در توده و هم در سنگ های میزبان بررسی شده اند. ساختارهای ماگمایی مهم شامل جهت-یابی آنکلاوهای مافیک و فنوکریست های فلدسپار و ساختارهای ساب ماگمایی شامل تبلور مجدد فلدسپار و مهاجرت مرز دانه و ساختارهای حالت جامد شامل تبلور مجدد و تغییر شکل درونی دانه ها، دنباله های تبلور مجدد یافته، کشیدگی تجمعات تبلور مجدد یافته (مثل کوارتز و بیوتیت)، تبلور مجدد کاهشی، دوقلویی در میکروکلین، میرمکیت، پرتیت شعله-ای و بودین شدن کانی های سخت بخصوص وقتی که با تجمعات کانی های تبلور مجدد یافته ای از کانی های ضعیف تر پر شده باشند. روند فولیاسیون ماگمایی بدست آمده برای این مجموعه از کنتاکت توده تبعیت کرده و با توجه به شکل عدسی کشیده الوند صعود و جایگیری دیاپیری را برای این توده مشخص می کند. مشاهده شواهد صعود هضمی در بخش هایی از این مجموعه مکانیسم دوگانه ای را برای صعود ارائه می دهد که با توجه به ایجاد شکاف های کششی تحت رژیم تکتونیکی ترافشارش حاکم بر منطقه منطقی به نظر می آید و بالا آمدن مذاب را در شکاف های کششی ابتدایی تأیید می کند. ساختار-های حالت جامد بررسی شده در سنگ های میزبان توده پلوتونیک الوند فولیاسیون حالت جامد (s1) را برای این مجموعه مشخص می کند. تطابق فولیاسیون ماگمایی در توده و حالت جامد در سنگ های میزبان شاهد خوبی بر جایگیری همزمان با تکتونیک این مجموعه است که همزمان با دگرشکلی دوم در منطقه بوده است. اگر چه حضور ساختارهای حالت جامد دراین سنگ ها که جز در بعضی مناطق شدت آنچنانی نشان نمی دهند، استمرار تنش های تکتونیکی در مراحل پایانی انجماد ماگما را نشان می دهند، ولی این لزوماً به منزله پست تکتونیک بودن آن نیست این مسئله را می توان با توجه به اینکه اکثر پهنه های برشی موجود در این منطقه (پهنه های برشی سیمین- دره مراد بیگ، علی آباد دمق، حسین آباد- پسیجان- نورآباد) نیز در دگرشکلی دوم شکل گرفته اند و در واقع عامل اصلی تشکیل این پهنه های برشی بالا آمدن توده نفوذی بوده است،تفسیرکرد.